Skorpion: Moc transformacji

Z nim następuje unicestwienie formy, która już zszarzała. Potem odradza się z popiołów.

Eliminacja, uśmiercenie, przeistoczenie. Skorpion jest jak perła, która rodzi się w bólach. Metaforycznie umiera za życia. Uczy nas, że bez dotknięcia dna, bez poznania źródła traum, tu, na ziemi, nie ma życia.  Skorpion nie toleruje czegokolwiek, co jest bylejakie, nienawidzi powierzchowności. Zanurzony w głębinach nieświadomości, przebywa bardziej tam niż tu. Dlatego wie. To najbardziej złożony w swej naturze znak Zodiaku, odznaczający się wewnętrzną mocą. Jest wnikliwy niczym rentgen. Trafia w sedno i to może boleć, bo wytropi najmniejszą oznakę obłudy, fałszu, hipokryzji. Gdy masz przed sobą Skorpiona, nie oszukuj, nie sięgaj po manipulację, bo zmrozi cię hipnotycznym lodowatym spojrzeniem.

Mnich czy hulaka
Skorpion nie lubi słabości, niestałości, nieuchwytności i tego, co odbiega od ideału. Jest czystą formą, nie ma półcieni, pastelowych barw. Skorpion to skrajności życia, najgłębsza ciemność, najjaśniejsze światło. Pragnie intensywności, tylko czystych barw, wysycenia do końca. To ascetyczny mnich i najbardziej rozpustny hulaka. Najwierniejszy i lojalny przyjaciel bądź śmiertelnie niebezpieczny wróg, który zaatakuje znienacka. Skorpion to małe zwierzątko, które skrywa się w ciemnych odizolowanych miejscach, a zabija z zaskoczenia. Ten znak zodiaku mówi: być albo nie być, kochać albo nienawidzić, przezwyciężać skrajności albo zginąć marnie. Jest wrogiem życia pojmowanego jako umiejętność prześlizgiwania się po powierzchni wyzwań. On wybierze samoumartwienie, samozaparcie, samopoświęcenie. Po co? By przezwyciężyć ego, które bliskie jest archetypowi Lwa, pyszniącemu się, kiedy natura przeżywa swój rozkwit. Słońce w znaku Skorpiona króluje natomiast w środku jesieni. Skorpion jest królem kryzysu egzystencjalnego. Jest jak alchemiczny piec topniczy, w którym jakiś nowy potencjał usiłuje się wyzwolić przez bolesny kontakt ze zranieniami. Mamy większą szansę je uleczyć, kiedy już zblakną wspomnienia przyjemności słonecznego lata, kiedy dotknie nas przejmującym chłodem jesienny wiatr, kiedy więcej w nas refleksji za sprawą liści opadających z drzew. Możemy wreszcie, sięgając po archetyp Skorpiona, głęboko wniknąć w siebie. Skorpion uosabia bolesną transformację, która ma stworzyć nową przestrzeń. Feniks odradza się tylko z popiołów. Co się z nim dzieje, zanim ponownie rozwinie skrzydła? Oczyszcza się w ogniu cierpienia. Życie według Skorpiona to czyściec, po którym krążą zabłąkane dusze. Nie dotkniesz przyjemności, nie oddasz się bezpiecznej błogości, zanim nie dowiesz się, jak smakuje ból. Dzięki niemu przejrzysz na oczy, by zacząć od nowa. Ze Skorpionem kojarzony jest wąż, symbol transformacji a także orzeł szybujący w przestworzach – już po przemianie, już uzdrowiony, już ponad ziemskim cierpieniem. Dopiero zgoda na nie otwiera bramy raju na ziemi. Skorpion, uznając tylko najczystsze kształty, dąży do życia nieskalanego. Prowadzi poprzez wszystkie śmierci, jakich człowiek doznaje, przebywając w ciele. Tylko to, co umiera, może być już przeszłością i w tym momencie staje się niczym. Skorpion lubi pożegnania. Musi nastąpić śmierć struktury, jakiejś formy, która zszarzała i przestała być czystą esencją. Co ma umrzeć? W nieświadomości każdego z nas jest i przemoc, i zaprzedanie się władzy, i obsesje z szaleńczą zazdrością i kontrolą, i zamarznięte uczucia. Skorpiona rozpoznasz po tych doświadczeniach. Przeżytych dojrzale i świadomie, jeśli mówimy o archetypie, wzorze doskonałym. Skorpion to nauka, że odejść mają zgniłe kompromisy, nie nasze wybory, zaprzeczenie najgłębszym uczuciom i pragnieniom, kiedy uśmiechamy się, gdy nas boli. Każda zdrada siebie ma zostać unicestwiona, bo nie jest jasnym „tak” lub „nie”.

Czar hipnozy
Skorpion jest znakiem żeńskiego żywiołu wody, ale jakość ma stałą. Jak to pogodzić? Woda – symbol uczuć – zamienia się w lód. Efekt? Skrajny introwertyzm, tajemnica nigdy nie ujawniona. Prawdziwe uczucia Skorpiona są tak głęboko skryte, że na zewnątrz dla równowagi pojawia się wulkan namiętności. On gra w zimno i gorąco. Panuje opinia, że trudno żyć ze Skorpionem, bo zimny i mściwy. Owszem, jest zamknięty, ale jak mu się dobrze przyjrzysz, zauważysz, że nie lubi być sam. Należy przecież do żywiołu uczuć. Kiedy uwodzi, daje sobie czas, żeby poznać teren, który ma nieodwołalnie posiąść. Dąży do tego uparcie, bo nie zna pojęcia odwrotu. Przy tym jednak nie musi biegać z bukietami róż i prawić przesłodzonych komplementów, jeśli jest mężczyzną. To nie w niego stylu, on jest hipnotyzerem, ma czar i charyzmę. Kobieta skorpioniczna w swojej kobiecości, ma jeszcze wygodniej. Wystarczy, że spojrzy. Atrakcyjność seksualna, naturalne wzbudzanie pożądania to atuty Skorpiona. Seks i Skorpion pasują do siebie. Orgazm to przecież mała śmierć. Skorpion jest w łóżku zniewalająco namiętny, poddaje się rozkoszy, ale nigdy nie odkrywa się do końca. Dlatego tak nęci. W relacji miłosnej można doświadczyć jego opiekuńczości i czułego oddania. Warunek? Prawdziwa bliskość, najgłębsze zaangażowanie, prawda przez wielkie P. Wtedy się rozluźnia i pozwala na skosztowanie głębi swoich uczuć.

Urodzony chirurg
Pisząc o Skorpionie, nie można jednak popaść w zbyt miękki ton, bo zaczyna zgrzytać. Należy wspomnieć o zemście. Zlekceważony Skorpion wycofa się, bo jego największym lękiem jest bycie odrzuconym. Ze zranieniem radzi sobie zamrożeniem serca, to też rodzaj śmierci. Potem Skorpion chce wyrównać rachunki, a zemsta najlepiej smakuje i skutkuje na zimno. Skorpion mści się bez dramatyzmu, włada ogromną siłą sugestii. Jest magiem. Tematem 8 domu astrologicznemu, który jest jemu przypisyway, jest między innymi okultyzm. Magia polega na tym, że samą swoją wolą zmuszamy rzeczywistość do objawienia się w kształcie, jaki sobie życzymy. Potrzebna jest tu jednak kontrola uczuć i koncentracja. (Pamiętamy, co przydarzało się Harremu Potterowi, kiedy niewprawnie władał różdżką). Dla Skorpiona to nic trudnego, on potrafi się powściągnąć i opanować. Nie ma znaku bardziej zdecydowanego, zdeterminowanego, to urodzony chirurg. Skorpionowi magia służy nie tylko do zemsty, również do kontrolowania świata. Przez śmierć tego, co niejawne i nieczyste, chce zaprowadzić nowy ład, gdzie panuje klarowność. Skorpion dąży do ideału, dlatego jego klęska jest przesądzona. Skorpion słabe punkty widzi nie tylko w tobie, ale także w sobie. Przede wszystkim chce siebie przezwyciężyć, przemierza drogę przez największe ciemności duszy, a tam wdziera się niepewność. Pod twardym pancerzem kryje się delikatność. Będąc wrażliwym, rości sobie prawo do władzy, do całkowitego panowania nad rzeczywistością. Nie jest to łatwe. Duchem Skorpiona przesiąknięta jest Japonia, kraj harakiri i kamikaze. Ten archetyp niesie samooskarżenie i samobójstwo. On zna rozkosz umierania. Gdy Skorpion nie osiąga całkowitej czystości, upragnionego ideału, nie pozostaje mu nic innego jak zginąć.

Skorpion
żywioł – woda
jakość – stała
rodzaj – męski
planeta – Pluton